Nietrzymanie moczu u osób starszych. Jak leczyć (i wyleczyć)?
Nietrzymanie moczu u seniorów (NTM) jest ściśle związane z procesami starzenia się organizmu. Z wiekiem osłabieniu ulegają mięśnie, pogarsza się krążenie krwi, a także zmniejsza produkcja różnych hormonów – wszystko to prowadzi u osób starszych do inkontynencji. Jak rozpoznać nietrzymanie moczu? Jaki lekarz pomoże dobrać odpowiednią terapię?
Przyczyny i objawy nietrzymania moczu
Nietrzymanie moczu u starszych osób wynika z zaburzeń funkcjonowania pęcherza i nerek.
- Mięśnie tworzące pęcherz tracą siłę i kurczliwość, przez co potrzeba więcej czasu na jego opróżnienie albo nie zostaje opróżniony do końca.
- Pogorszona elastyczność mięśni powoduje, że pęcherz ma mniejszą pojemność, a potrzeba oddania moczu pojawia się, gdy jest już niemal pełny. Przez to senior ma mało czasu na pójście do toalety, a ograniczona mobilność powoduje, że zdarzy mu się nie zdążyć i popuścić mocz.
- Nietrzymanie moczu u mężczyzn często ma związek z powiększoną prostatą, a u kobiet – z prolapsem (wypadnięciem pęcherza lub pochwy).
- Mniejszy przepływ krwi przez nerki i spadek syntezy ADH (hormonu antydiuretycznego) sprawia, że z moczu zostaje odzyskane mniej wody, więc organizm produkuje go więcej – zwłaszcza w nocy. Powoduje to konieczność odwiedzania łazienki raz lub dwa razy, co obniża jakość nocnego wypoczynku.
Jak objawia się nietrzymanie moczu? Zanim mocz zacznie wypływać z pęcherza w niekontrolowany sposób, mogą pojawić się następujące symptomy:
- problem z rozpoczęciem oddawania moczu,
- uczucie nie do końca opróżnionego pęcherza,
- przerywany lub słaby strumień moczu,
- częste parcie na mocz,
- częste oddawanie moczu w nocy.
Naglące nietrzymanie moczu – leczenie
Objawy inkontynencji można pomylić z innymi dolegliwościami, np. zapaleniem pęcherza. U starszych mężczyzn nietrzymanie moczu często towarzyszy zmianom w obrębie prostaty – m.in. łagodnemu przerostowi stercza, ale również zagrażającym życiu nowotworom. Z tych powodów seniorzy obojga płci powinny udać się w pierwszej kolejności do lekarza rodzinnego, który skieruje ich do odpowiedniego specjalisty (ginekologa lub urologa).
W pierwszej kolejności należy zidentyfikować stopień inkontynencji (ilość moczu oddanego w niekontrolowany sposób w ciągu 4 godzin):
- kropelkowy – 50 ml,
- lekki – 50-100 ml,
- średni – 100-200 ml,
- ciężki – 200-300 ml,
- bardzo ciężki – powyżej 300 ml.
Pozwoli to dobrać odpowiednie środki chłonne, które są niezbędne do zachowania higieny przy NTM oraz ogromnie zwiększają komfort i poprawiają samopoczucie. Zakupisz je w naszym sklepie internetowym - prześcieradła nieprzemakalne i podkłady.
Jak leczyć nietrzymanie moczu? Najczęściej na początku lekarz zaleca działania nieinwazyjne, np. trening pęcherza, który pozwala wypracować zwyczaj oddawania moczu co 2-4 godziny. Dzięki temu udaje się nie doprowadzać do przepełnienia pęcherza. Kobiety z NTM powinny również trenować mięśnie Kegla, czyli mięśnie dna miednicy. Jakie ćwiczenia na nietrzymanie moczu mogą wykonywać seniorki? Polegają one na napinaniu i rozluźnianiu odpowiednich partii mięśni – najlepiej wyjaśni to fizjoterapeuta uroginekologiczny.
Poza tym lekarz może zlecić farmakoterapię. Jakie leki na nietrzymanie moczu są najczęściej przepisywane? To farmaceutyki zmniejszające napięcie mięśni i hamujące jego niekontrolowane skurcze, preparaty z estrogenami (dla kobiet w okresie menopauzy) i trójcykliczne leki przeciwdepresyjne (przy wysiłkowym i mieszanym NTM – zapobiegają mimowolnym skurczom pęcherza). A co na nietrzymanie moczu bez recepty znajdziesz w aptece? Suplementy z fitoestrogenami i izoflawonami, które korzystnie wypływają na układ moczowy u kobiet.
Ostatnie koło ratunkowe na NTM (w uzasadnionych przypadkach) to zastrzyki z toksyną botulinową lub interwencja chirurgiczna. Pod skórę pośladków można wszczepić stymulator nerwów pozwalających na kontrolowanie napięcia pęcherza, założyć implanty, taśmy podwieszające lub sztuczne zwieracze.
Co pomaga na nietrzymanie moczu u seniorów?
NTM to częsta dolegliwość u starszych kobiet i mężczyzn. Aby zminimalizować nieprzyjemne skutki tej choroby, należy nosić odpowiednie środki higieniczne, ćwiczyć mięśnie, a w razie potrzeby stosować leki i suplementy diety. Jeśli to wszystko zawodzi, lekarz może zalecić leczenie zabiegowe.
Komentarze
Napisz komentarz